Krypta magdalenek w Szprotawie, zlokalizowana pod prezbiterium kościoła farnego. W 2009 roku dokonano otwarcia krypty i zbadano jej zawartość. Znajdują się w niej 32 zdobione trumny oraz luźno leżące zwłoki. Każda z trumien posiada inskrypcję z nazwiskiem mniszki, datą urodzin i śmierci oraz czasem pobytu w zakonie.
Nazwiska przeorysz są nam znane z niemieckich publikacji, na przykład Antonia du Bois i Bernarda Meissner (krypta była oficjalnie otwarta na pocz. XX wieku). Najstarsza trumna pochodzi z końca XVII wieku, a najmłodsza z początku XIX wieku. Najstarsza mniszka umarła w wieku 80 lat. Zmarłe zakonnice przyodziane były w codzienny brązowy habit, skórzane obu-wie, bawełniane pończochy, welony i poduszki pod głowami. Denatki w rękach trzymały naprzemiennie krzyż, obrazek, różaniec, wianek. Luźno leżące zwłoki zostały złożone do otwartych trumien, a te przykryte wiekiem. Krypta nosiła ślady profanacji dokonanej po 1945 roku. W świetle źródeł w obecnym kształcie zbudowano ją w 1688 roku z polecenia proboszcza Lorentza. Prowadziły do niej dwa wejścia, jedno od środka i drugie pod ziemią ze stojącego obok budynku klasztornego. Krypta była wietrzona za pośrednictwem okienka prowadzącego na zewnątrz przez luk o długości 8-10 metrów. W pracach wzięli udział szprotawianie Karol Błaszczyk i Maciej Boryna z Muzeum Ziemi Szprotawskiej oraz Piotr Jarzębowski. Podczas wykopalisk archeologicznych na północ od krypty znaleziono wcześniejsze pochówki zakonnic.
Po zakończeniu prac krypta została zamknięta na czas nieokreślony. Grupy zorganizowane oprowadza po kościele przewodnik z Towarzystwa Bory Dolnośląskie.
ZOBACZ FILM Z KRYPTY
W sali projekcyjnej szprotawskiego muzeum można oglądnąć jeszcze
inny film z krypty, przygotowany przez pracowników muzeum.
